تأثیر بکارگیری الگوی تدریس بدیعه پردازی بر پرورش خلاقیت دانش آموزان در درس انشاء

پژوهشحاضر با هدف شناسایی اثرات الگوی تدریس بدیعه پردازی بر پرورش خلاقیت دانش آموزان در درس انشاء و مقایسه با الگوی تدریس سنتی انجام گرفته است. روش تحقیق از نوع شبه تجربی است. جامعه تحقیق کل دانش آموزان دختر و پسر پایه دوم راهنمایی مدارس دولتی دوره راهنمایی تحصیلی شیراز در سال تحصیلی 83-82 به تعداد 25200 نفر بودند. می باشد که در 900 کلاس پایه دوم راهنمایی به تحصیل مشغول اند. نمونه آماری شامل 100 دانش آموز  پایه دوم راهنمایی می باشد. نمونه تحقیق با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شده است. ابزار پژوهش عبارت از آزمون سنجش خلاقیت تورنس (فرم ب)، راهنمای استفاده از الگوی تدریس بدیعه پردازی، فرم جمع آوری اطلاعات برای همتا کردن گروه ها می باشد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون t برای گروه های مستقل استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که: به کارگیری الگوی تدریس بدیعه پردازی موجب رشد و گسترش خلاقیت دانش آموزان می شود. همچنین به کارگیری این الگو باعث رشد قابلیت سیالی، انعطاف پذیری، اصالت و بسط تفکر دانش آموزان می گردد. در مقایسه میانگین نمرات دانش آموزان دختر و پسری که با الگوی تدریس بدیعه پردازی آموزش دیده اند (گروه آزمایش) در آزمون خلاقیت این نتیجه بدست آمد که بین میانگین نمرات دانش آموزان دختر و پسر در خلاقیت و عناصر اصالت و بسط تفاوت معناداری وجود دارد. بدین معنی که میانگین نمرات دانش آموزن دختر در خلاقیت و عناصر اصالت و بسط بیشتر از میانگین دانش آموزان پسر در همین عوامل می باشد. اما در عناصر انعطاف پذیری و سیالی بین میانگین نمرات دانش آموزان دختر و پسر تفاوت معناداری مشاهده نگردید.